Untitled

Vincent Coomans is een 31-jarige muzikant. Afstand, verlangen en rouw zijn centrale thema’s in zijn muziek die referenties oproept naar Bon Iver, Damien Jurado, Sufjan Stevens en Elliott Smith.

De EP ‘Can’t you see that I slowly distance myself from you’ verschijnt op 18 september 2020, ‘One Way Love’ was de eerste vooruitgestuurde single.

Luminous Dash over ‘One Way Love’:

De geluidjes uit de synth, het orgel, de echo op zijn stem… het zijn allemaal kleine subtiliteiten die het nummer af maken. Vincent zingt het allemaal heel ingetogen maar met veel passie, waarbij je zijn oprechtheid voelt. One Way Love is een klein diamantje dat ons raakt.

In september 2020 verscheen ‘Pretence’, de tweede single.

Dansende Beren over ‘Pretence’:

Waar eerste single “One way love” zijn gevoelens nog verborg onder echo’s, galm en harmonieën, is “Pretence” een scherp fileermes waarmee Vincent zijn eigen ziel probeert los te peuteren. ‘By moving further away am I starting to heal, or am I making it worse?’ vraagt hij zich af terwijl enkele simpele akkoorden op keyboard, wat gitaargetokkel en een eenzame melodica de melancholie nog dikker in de verf zetten.

Net wanneer je denkt dat “Pretence” nog Sufjan Stevens- of James Blake-gewijs gaat losbarsten in galmende harmonieën of weidse electronica, eindigt het nummer al. ‘I just couldn’t keep up with all the pretence,’ blijkt dus ook hoe Coomans als artiest in het leven staat. Geen tierlantijntjes, toeters of bellen, maar gewoon een eerlijke en eenvoudige song die zich langzaam aan je blootstelt.

In september 2020 kreeg Vincent Coomans airplay in Duyster met ‘I will be your Man’, de opener van de EP.